FORMA

figuren theater tübingen & Compagnie Bagages de Sable & Theater Stadelhofen - "Hôtel de Rive. Giacomettiego okres horyzontalny

Najwybitniejszy artysta lalkarz z Niemiec – Frank Soehnle pokaże swoją najnowszą pracę na festiwalu Materia Prima w towarzystwie jazzowej muzyki tworzonej na żywo przez wirtuozów instrumentów dętych.
figuren theater tübingen zaprezentuje spektakl powstały przy współpracy z Compagnie Bagages de Sable oraz Theater Stadelhofen.

figuren theater tübingen jest profesjonalnym, niezależnym teatrem, którego członkowie eksplorują obszary znajdujące się na pograniczu teatru lalkowego i innych dziedzin sztuki.

Zespół sprawnie porusza się w konwencji teatru figur, przedmiotów i teatru ożywionej materii. Przygotowuje także przedstawienia, w których grają żywi aktorzy. Każda inscenizacja jest dla artystów okazją do poszukiwania nowych form wyrazu i nowych sposobów przekazywania treści.

figuren theater tübingen został założony w 1991 roku przez parę lalkarzy: Franka Soehnle – scenografa i reżysera oraz Karin Ersching. Powstał on jako teatr nierepertuarowy, tworzący przedstawienia skierowane do widzów dorosłych. Przy okazji każdej inscenizacji stały skład osobowy teatru powiększał się o współpracowników reprezentujących rozmaite inne dziedziny sztuki.

Teatr wystawiał swoje spektakle gościnnie na licznych festiwalach oraz prezentował je w ramach tournée, którego trasa wiodła przez ponad 40 krajów. Dorobek artystyczny zespołu uzupełniają przedstawienia tworzone w koprodukcji z innymi teatrami, tak jak dzieje się to w przypadku spektaklu „Hôtel de Rive – Giacomettiego okres horyzontalny”, który powstał we współpracy z Compagnie Bagages de Sable i Theater Stadelhofen.

Spektakl „Hôtel de Rive – Giacomettiego okres horyzontalny”

Utkana ze słów, dźwięków, materiałów i ruchu opowieść próbuje dotknąć twórczości rzeźbiarza, malarza i pisarza, Alberto Giacomettiego. Twórcy spektaklu starają się pokazać dorobek artysty oraz poszukiwanie przez niego absolutu. Inscenizacja powstała na motywach czterech surrealistycznych tekstów Giacomettiego – „Wczoraj, lotne piaski“, „Ślepiec wyciąga rękę pośród nocy…“, „Sen, Sphinx i śmierć T.” oraz „Paryż bez końca“. Wszystkie te utwory poruszają temat czasu i są reprezentatywne dla określonych faz życia autora. Ruch sceniczny lalek i muzyka zainspirowane zostały rzeźbami oraz rysunkami Giacomettiego, tworzą jednak własną, wizualną poezję.

Tytuł przestawienia nawiązuje do hotelu de Rive w Genewie, w którym Giacometti przebywał podczas wojny. W tym okresie należał on do kręgu skupionego wokół Alberta Skiry, wydawcy czasopisma „Labyrinthe”, w którym zresztą zamieścił swoje trzy prekursorskie teksty. Jednak pobyt Giacomettiego w Genewie zbiega się z trudną fazą w jego artystycznym rozwoju i z głębokim kryzysem twórczym. Rzeźbiarz mieszkał w skromnym hotelowym pokoju, wykorzystując go również jako atelier. Całymi dniami próbował rzeźbić, jednak udawało mu się stworzyć jedynie małe, kilkucentymetrowe figurki. Według Skiry, gdy Giacometti wraz z końcem wojny opuszczał Genewę, wszystkie jego dzieła z tego okresu dało zmieścić się w sześciu pudełkach po zapałkach. Artysta mógł je włożyć na czas podróży do kieszeni spodni.

Recenzje

Wyrafinowana synteza sztuk w ekscytującej oprawie muzycznej.

[Stuttgarter Zeitung]

Soehnle tka z postaci, urywków tekstów i dźwięków teatr pijany wizją Giacomettiego i upajający widza: w tym zespoleniu sztuk nie ma nic z nachalnej dydaktyki.

[Züricher Tages-Anzeiger]

Zespół mistrza lalkarskiego, Franka Soehnle, zbliża się do postaci Alberto Giacomettiego poprzez jego teksty. Jeden z aktorów, Patrick Michaelis, stał się na scenie nieomalże masywną skałą, która stanowiła ulubione miejsce dziecięcych zabaw Giacomettiego. Z jego czoła osypywał się piasek, po ciele tańczyły filigranowe marionetki. Dopełniająca spektakl projekcja wideo, a także gra świateł i cieni, uczyniły go zapierającym dech w piersiach przeżyciem wizualnym.

[Ruhrnachrichten]

Soehnle jest jednym z pionierów, dzięki którym podwoje teatrów lalkowych stanęły otworem dla innych form sztuki. Wprowadzili on do spektakli lalkowych muzykę i grę aktorską, ale również sztuki plastyczne i literaturę. Jest to sztuka oddalona o lata świetlne od jakiegokolwiek realizmu, ale dzięki temu o wiele intensywniejsza.

[Ludwigsburger Kreiszeitung]

Czas trwania: 55 min.

fot. Helmut Pogerth

Twórcy:

Lalki i ruch sceniczny lalek: Frank Soehnle

Gra aktorska: Patrick Michaelis

Muzyka – kompozycja i wykonanie: Jean-Jaques Pedretti i Robert Morgenthaler

Scenografia i kostiumy: Sabine Ebner

Współpraca artystyczna: Enno Podehl

Obsługa techniczna: Robert Meyer i Christian Glötzner

Asystentka: Irene Lentini

Dokumentac  ja: Claude-Alice Peyrottes